Iedere keer als ik aan het quilten ben of bezig ben met mijn poppenhuizen probeer ik mijn medebewoonsters met 4 pootjes en een staart bij mij uit de buurt te houden. Dat lukt dus nooit en ik vraag me altijd af hoe anderen dit doen. Hoe kunnen die nu mooie (b.v. ook witte) quilts maken zonder dat deze onder de haren of het zand komen? Hoe kunnen ze poppenhuizen maken zonder dat er katten in gaan zitten met de illusie dat ze in de stoel of het bed passen? Ik dacht altijd dat ik de enige was met dit 'probleem'. Totdat ik in de 'blogwereld' kwam en op al die blogs de foto's zie. Iedereen heeft een kat of een hond en die doen allemaal hetzelfde.
Gelukkig maar! Waar zouden we zijn zonder onze huisdieren die op deze manier laten zien dat ze, wat wij doen, heel interessant vinden. Uiteindelijk zijn het onze echte trouwe fans.
Maar toch geloof ik dat Raisa hier niet al te blij is. Ze kwam er net achter dat het bed te klein is.
Gelukkig is er altijd wel een zacht plekje in de buurt.
Katinka
Geen opmerkingen:
Een reactie posten